Door Marjolijn van Heemstra
De afgrijselijke moord op de 17-jarige Lisa zette de veiligheid van vrouwen op de agenda. In columns en in radio- en tv-studio’s wordt verandering geëist: een wereld waarin de ene helft van de bevolking net zo onbezorgd van een feestje naar huis fietst als de andere helft.
Over de weg daarnaartoe werden zinnige dingen gezegd. Bijvoorbeeld dat er een cultuurverandering nodig is, en een verkorte doorlooptijd van zedenzaken. Maar zodra het praktisch wordt, duikt steeds opnieuw dezelfde denkfout op. Namelijk dat er om veiligheid te waarborgen meer verlichting nodig is en dat extra straatlantaarns dus een logisch antwoord zijn op een ernstig delict.
De gemeente Amsterdam trok na de moord zes miljoen euro uit om de veiligheid van vrouwen in de stad te verbeteren. Een deel daarvan gaat naar extra verlichting, op sommige plekken is die al geplaatst. Maar meer licht maakt de wereld niet per definitie veiliger. Soms is het juist andersom,* schrijft DarkSky International.
We leren dat licht ons zekerheid geeft, maar het maakt ons net zo vaak juist onzeker en kwetsbaar, omdat het ons verblindt en afsnijdt van de omgeving, stelt de Duitse criminoloog Dunja Storp in het boek Dark Skies.
Onder lantaarnpalen ben je een perfect uitgelicht moving target
Verder lezen: https://decorrespondent.nl/16441/waarom-het-donker-niet-per-se-het-kwaad-is-en-lantaarnpalen-geen-logisch-antwoord-zijn-op-moord/eb55e13a-0340-08ea-3825-f6dc92a209cc
